Nükleer Manyetik Rezonans (NMR), fiziksel bilimler, kimya ve endüstride geniş kapsamlı uygulamalara sahip olan çekirdeklere (Nükleer) özgü bir spektroskopidir. NMR, atom çekirdeğinin içsel dönüş özelliklerini araştırmak için büyük bir mıknatıs (Manyetik) kullanır. Tüm spektroskopilerde olduğu gibi, NMR de nükleer enerji seviyeleri arasındaki geçişleri (Rezonans) desteklemek için elektromanyetik radyasyonun bir bileşenini (radyo frekansı dalgaları) kullanır.

Bugün NMR, bilimsel araştırma, tıp ve çeşitli endüstrilerin birçok disiplininde çeşitli uygulamalar bulan gelişmiş ve güçlü bir analitik teknoloji haline geldi. Modern NMR spektroskopisi biyomoleküler sistemlerdeki uygulamayı vurgulamaktadır ve yapısal biyolojide önemli bir rol oynamaktadır. Son yirmi yılda hem metodoloji hem de enstrümantasyondaki gelişmelerle birlikte NMR, biyomakromoleküllerin analizi için en güçlü ve çok yönlü spektroskopik tekniklerden biri haline geldi.

NMR mıknatısı, NMR spektrometresinin tartışmasız en önemli parçasıdır. NMR mıknatısı, nükleer manyetik rezonans spektrometre sisteminin en pahalı bileşenlerinden biridir. NMR mıknatıs teknolojisi, NMR'nin geliştirilmesinden bu yana önemli ölçüde gelişti. İlk NMR mıknatısları demir çekirdekli kalıcı veya 1,5 T'den daha az manyetik alanlar üreten elektromıknatıslardı. Günümüzde çoğu NMR mıknatısı süper iletken tiptedir.