Elektron paramanyetik rezonansı (EPR), eşleşmemiş elektronların manyetik momentinden kaynaklanan bir tür manyetik rezonans teknolojisidir. Maddelerin atom veya moleküllerinde bulunan eşleşmemiş elektronları niteliksel ve niceliksel olarak tespit etmek ve araştırmak için kullanılabilir. Çevreleyen ortamın yapısal özellikleri. Serbest radikaller için, yörünge manyetik momentinin neredeyse hiçbir etkisi yoktur ve toplam manyetik momentin çoğu (%99'un üzerinde) elektron dönüşüne katkıda bulunur, bu nedenle elektron paramanyetik rezonansına "elektron spin rezonansı" (ESR) da denir.

Elektron paramanyetik rezonansı ilk olarak 1944 yılında eski Sovyet fizikçisi E·K·Zavois tarafından MnCl2, CuCl2 ve diğer paramanyetik tuzlardan keşfedildi. Fizikçiler bu tekniği ilk olarak bazı karmaşık atomların elektronik yapısını, kristal yapısını, dipol momentini ve moleküler yapısını incelemek için kullandılar. Elektron paramanyetik rezonans ölçümlerinin sonuçlarına dayanarak kimyagerler, karmaşık organik bileşiklerdeki kimyasal bağları ve elektron yoğunluğu dağılımlarının yanı sıra reaksiyon mekanizmasıyla ilgili birçok problemi açıklığa kavuşturdular. Amerikalı B. Commoner ve ark. Elektron paramanyetik rezonans teknolojisini ilk kez 1954 yılında biyoloji alanına kazandırdılar. Bazı bitki ve hayvan materyallerinde serbest radikallerin varlığını gözlemlediler. 1960'lardan bu yana, aletlerin sürekli gelişmesi ve teknolojinin sürekli yenilenmesi nedeniyle, elektron paramanyetik rezonans teknolojisi fizik, yarı iletkenler, organik kimya, karmaşık kimya, radyasyon kimyası, kimya mühendisliği, deniz kimyası, katalizörler, biyoloji ve diğer alanlarda kullanılmaktadır. biyoloji. Kimya, tıp, çevre bilimi ve jeolojik araştırma gibi birçok alanda yaygın olarak kullanılmaktadır.