Süperiletken mıknatıslar, süperiletken malzemelerin direncinin belirli bir sıcaklıkta sıfıra düşmesi olgusundan yararlanılarak yapılır. Genellikle niyobyum-titanyum alaşımlı malzemeden yapılırlar ve sıvı helyum (4.2K) ile soğutulurlar. Akım mıknatıs bobininden geçtiğinde, manyetik alandan sonra, sabit ve düzgün bir manyetik alan oluşturmak için güç kaynağını kesin. Mıknatıs, soğutucu akışkan aracılığıyla bobini kritik sıcaklığın altında tutar ve herhangi bir ek güç kaynağına ihtiyaç duyulmaz.

Süper iletken mıknatıslar daha yüksek manyetik alan kuvveti, daha iyi manyetik alan kararlılığı ve manyetik alan bütünlüğü üretebilir. Bu, daha iyi görüntü kalitesi, daha iyi sinyal-gürültü oranı, kontrast ve çözünürlük ve daha hızlı görüntüleme hızı anlamına gelir.

Geleneksel süper iletken mıknatıslar genellikle, potansiyel "klostrofobiye" yatkın olan ve doktorların anestezi altında ameliyat yapmasına ve evcil hayvan işaretlerini gözlemlemesine elverişli olmayan fıçı şeklinde bir yapıya sahiptir. Ayrıca geleneksel süperiletken mıknatısın kaçak manyetik alanı daha büyük olduğundan, cihazın kurulum alanının daha geniş olması gerekir.