Manyetik rezonans görüntülemenin (MRI) fiziksel temeli, nükleer manyetik rezonans (NMR) olgusudur. “Nükleer” kelimesinin insanlarda korku yaratmasını önlemek ve NMR denetimlerinde nükleer radyasyon riskini ortadan kaldırmak için mevcut akademik topluluk nükleer manyetik rezonansı manyetik rezonansa (MR) değiştirmiştir. MR fenomeni, 1946'da Stanford Üniversitesi'nden Bloch ve Harvard Üniversitesi'nden Purcell tarafından keşfedildi ve ikisine 1952'de Nobel Fizik Ödülü verildi. 1967'de Jasper Jackson, hayvanlarda canlı dokuların MR sinyallerini ilk kez elde etti. 1971'de Amerika Birleşik Devletleri'ndeki New York Eyalet Üniversitesi'nden Damian, kanseri teşhis etmek için manyetik rezonans fenomenini kullanmanın mümkün olduğunu öne sürdü. 1973'te Lauterbur, MR sinyallerinin uzamsal konumlandırma problemini çözmek için gradyan manyetik alanları kullandı ve tıbbi alanda MRI uygulamasının temelini oluşturan bir su modelinin ilk iki boyutlu MR görüntüsünü elde etti. İnsan vücudunun ilk manyetik rezonans görüntüsü 1978'de doğdu.
1980 yılında hastalıkların teşhisi için MRI tarayıcısı başarıyla geliştirildi ve klinik uygulama başladı. Uluslararası Manyetik Rezonans Derneği, 1982 yılında resmi olarak kurulmuş ve bu yeni teknolojinin tıbbi teşhis ve bilimsel araştırma birimlerinde uygulanmasını hızlandırmıştır. 2003 yılında Lauterbu ve Mansfield, manyetik rezonans görüntüleme araştırmalarındaki büyük keşiflerinin tanınmasıyla birlikte Nobel Fizyoloji veya Tıp Ödülü'nü kazandılar.
Gönderim zamanı: Haz-15-2020